Bulutsuzluk Özlemi Yaşıyordu Şehir

Yaşiyordu şehir
Durmaksizin
Bize hiç aldirmaksizinKent kötülükleriydi
Yolumuzu kesen
Gözyaşimiza bakmaksizin
Gençtik heyecanliydik gözümüz kara
Biz laftan
Anlamazdik
Esti rüzğar bilinmedik sokaklarda
Kaybolmanin tadina vardik
Kaçip parantez açtik
Kendimize
Koskoca bir dünya
Ikimize
Tikadim kulağimi
Attim gözlüğümü
Isterdim ki bu rüya bitmesin
Yaktim gemileri
çok yol aldim
Geri dönüşüm yoktu
Soyundum önünde dokunmak güzel
Korkmadan kusurlarimdan
Bir amazondun sen
Vahşi bir ata binmiş
Uçardin enginlere doğru
Sen özgürüm derdin
Ben sana esir
Ve belki ben bu yüzden
Kahroluyordum
Biz kendi romanlarimizi
Yorulmadan yazarken
Kendi sinemalarimizin
Başrol oyucusu olmuştuk
Sen özgürüm derdin
Ben sana esir
Belki ben bu yüzden