Bilici İntihar Çiçekleri

Kararım hep bu düzene sallamak tarafsızım
Bak üç yaşında başlıyor bu hayat dersi ansızın
Yok hiçbi doğru bölgemizde çileler hep mi tatlıdır?
Ben on beşimde köşe başında suç benim ve zanlıyım
Sen on sekizde reşitsin ve on yedinde değilsin
Bi dostun orada sattı seni kafan yerinde değildi
Bu suç senin değil be çünkü imtihan bu serzeniş
Bak ellerinde gül ve sende intihar çiçekleri
Kapımda derde karşı yok bi koruma maalesef
Ben aşka çok da saygı duysam olamam öyle bir neşet
Kimin neşe benim mi len? bi kaleme sararım her gece
Yakında deliye dönecem anla baş ağrıttı her giden
Kimselere de yaranmadım biçok kişiyi anladım
İçerideysen eğer çekici tel örgülerin arkası
Ve gül kokan bi menekşenin öyküsüydü hayatım
Hiç olmadık bi hayalin peşindeyiz ki napalım?
Büyülenmiş hayallerim
Gözlerimden ırak gibi
Boşa geçer bu zaman benim
Yaşantılar yalan değil
Ben bi tysonım ve rakibimse hayatım
Kimse gözlerimde göremez onca batağı taşkını
Küçük yaşta başlamıştı zehire dostlarım
Kalmadı hiç arkadaşım ben de kalemi kağıdı yaktım
Hep mi körpedir bu düzen neden hep irtica?
Bir istek üzeri yok mu böyle hayatımdan istifa?
Ben istikametimde bulurum elbet öyle afitap
Ki güneşim olamaz herkes ancak olacak aynı kehribar 
Belki ağır geldi hayatımın o tokatları
İnsan olduk amma kahpelikle bok atmadık
Gün gelir de belki uçarım hazır o yaralı kanatlarım
Derin jilet darbeleri de hiç bu denli kanatmadı
Kağıt başında düşünürüm her aklı sanki safi
Görüşmelere kapalıyım ve söz yazarım kafi
Gün gelir de belki konar o başıma böyle talih
Belki değişir amellerim köşede bekle salih