Beynimin içinde patladı balon aga
Tastamam alabora oldum
Küçükken hep düşünürdüm kocaman olmayı
ve bunun için ufuğa da koştum
Elime bir uçak alınca pilot oldum ama
Yukarı bakınca astronottum
Geri verin hepsini bana moruk istemiyom bunu
Bedenim hala da toydur
Geri çekin iki gram içine de çekmiyo beni moruk
Esmiyo ruhuma bi destur
Çekip onu düşünürüm her gece neden iki dakka da
Olamıyorum aga bi suspus
Kahpe bu dünya yerlere düşümü serer bana der ki
bi Bilici düşün dur
Ama bugün erteledim içimi dökmeyi yeniden sustum köşeme
oturdum
Gülmek ancak mutlunun işi mi?
Çiçekler solmaz bu kötü bişi mi?
Sussam da korkmam bir enayi gibi
Susmazlar onlar ne desem ironik
Ne desem aklımda kuramam o günler elimden öylece kayamaz
Henüz hiç yaşamadım ama yine de şansımı böylece harcamam
Beynimi deşiyo kurallar mutluluk uymuyor neden hiç kurama
Hayaller kuramam ama ben değilsem hiç kimse yerime kuramaz
Belki bu gülleri solduran ellerim açıcak
Hayatımın loş papatyasını
Tabi ben inadına gülerim o kahpeliklerin
İsterim açığa da çıkmasını
Ve de bi bakımına kendimi kıskanırım
İsonun herkese bi gülücük atmasını
Çizdim atlasımı ve de bu yolum belli ki
Bıraktım hayatın tasmasını
Gülmek ancak mutlunun işi mi?
Söyle bi çaresi yok mu bunun söyle bi çaresi yok mudur hiç
Sussam da korkmam bir enayi gibi
Hepsini salla la boşverelim, hepsini boşverelim