Azad Penaber İnsan Ne Zaman Ölür

Yaşam hakkını elinden alma tabiri,
Kalp atışlarını durdurmaktan
İbaret değildir dostum.
Beyaz kefene sarılı,
Toprağa gömülü ceset hiç değil kastım.
Kültürel, inançsal ve siyasal
Değerlerini kaybeden de ölmüştür!
Kişi öz değerlerinden kopmuş ise
Ölmüştür!
Renklerinden arındırılmış ise
Ölmüştür mesela.
Üzerinde kendine ait bir şeyi
Olmayan insan ölmüştür
Yani doğduğu yerden,
Kendinden, kopmuş ise
Ölmüştür zaten.
Amed'de, Dersim'de,
Şırnak'ta doğan çocuklar ölmüştür.
Bu coğrafya da Kürt doğan her çocuk
Ölmüştür aslında.

Lice’nin bir köyünde,
İsmi “Xemgîn” konan çocuk,
Tüm resmi kurum kapılarında
Ölmüştür mesela.
Welat da öyle,
Yasak bir isimle doğmuştur çünkü.
Kendini metropollere
Hapsetmiş insan da ölmüştür.
Ana vatanından kopmuş ise
Ölmüştür kendi içinde.
Eyfel Kulesi ne kadar ihtişamlı olsa da,
Amed Surları'ndan daha cazip değildir dostum.
O yüzden “dışarı çıkma” zorunda bırakılan biri,
Avrupa'ya iltica ettiği gün ölmüştür.
Manevi değerlerine ihanet eden de,
En acı şekilde ölmüştür.
Mütevazi hakikatinden kopmuş,
Lükse sığınmış biri
Mutlaka ölmüştür.


En modern yaşam şekli bile
Kurtarmaz onu artık.
Kendi doğallığından kopmuşsa
Ölmüştür.
Kimse yetiştiremez onu artık koptuğu yaşama.
Mercedes'i, Ferrari'si bile.
Köy yollarından geçmemişse hiç yalın ayak,
Ölmüştür o.
Dokunmayın,
Buz kesmiş cehaletinden
Farkında bile değil öldüğünün
Kahkası ahmaklığındandır onun!
Umursamaz olsa da ölmüştür o.
Oysa toprak altında yatan
Nice hayatlar var,
Vurulduğu yerde anılarıyla yaşayan
Onları öldü sananlar,
En dehşet haliyle ölmüştür mesela!