Aydın Karaman Bilmem Nerde Kaldı

Bilmem nerde kaldı selvi revanım
İntizar ederim gelmedi dostum
Hasretinden hergün çıkıyor canım
Birgün de efkarım almadı dostum
Gahi düşünürem hayallere dalaram
Gahi canım gafletlere salaram
Gahi haktan ölümümü dilerem
Sensiz ecelimde gelmedi dostum
Fikrime düştükçe bağrım delinir
Dudu dillim nerelerde salınır
Ne vakit derdime derman bulunur
Sordum da kimseler bilmedi dostum

Ayrılığın derdi gayet zorimiş
Didarın seyranı cümle nurimiş
Sadıkların dili gönlü birimiş
Sensiz gönlüm yüzüm gülmedi dostum
Ayrılmadı başım firkatten yastan
Ayrılmadı gönlüm hasretten pastan
Gözlerim yollarda kulağım sesten
Bir yandan bir haber gelmedi dostum
Hasretinden bağrım tutuştu yandı
Ayrılık zehrinin suyuyla kandı
Garip kaldı kulun amman candan usandı
Kesildi takatim kalmadı dostum
Hicrani özünden nalandır candan