Ayça Varlıer Kimse Bilmez

Çıkmışız meçhul ala bir yola
Dar-ı dünyada hiç kimse yok
Bir bakmışız razıyız yalnızlığa
Yürürüz saklı sona
Savruluruz, savruluruz
Gem vurdukça, dem buluruz
Ağlarız ama anlarız
Kah düşer kah kalkarız
Neden diye diye diye kahroluruz
Bazen mecnun oluruz
Hesabını yine kendimize sorarız
Yine kimse bilmez
Kimse görmez içimizi
Görürler salt suretimizi
Yerle yeksan bulsak kendimizi
Kimse tutmaz ellerimizi