Ben hiç kimse için oturup ağlamadım
Akşamdan sabahlara kadar
Ben hiç kimse için hıçkırmadım
Çöküpte kaldırımlardan soğuk buzlu taşlara
Ve ben hiç kimse içinde
Düşmedim nezarethanelere
Ve de girmedim karakollara
Ama senin için ama senin için
Ahhhh ahhhhh ahhhhh ahhhhhhh
Bir inada dua gibi inanmışsın tövbe haşa
Ruhunun kapılarını kapatmışsın
Aşka sevgiye ve gönülden haykırışa
Ben dertlerimi anlatabildim de
Cümle aleme canlıya ve de cansıza
Ama sana ama sana anlatmayı beceremedim
Ahhhhhh ahhhhhh ahhhhhh
Bir başını kaldırda semaya bak Arş-ı al'a ne yüce
Sen yaratmadın, yaradansa
Senden çok çok yüce