Anıl Bektaş Yol Al Rüzgarımda

Güvertendeki rüzgarım ben
Varlığın varoluş nedenim
Her zerrem sen yön biliyor
Sense kayıp bir gemi
Rüzgarım esmedi mi yelkenlerinde
Saçlarım karışmadı mı ellerinde
Es desen fırtına olurum yokluğuna
Ara sıra yol al rüzgarımda
Kabulüm hırçınlığına
Kabulüm gözyaşlarıma
Nefretim yokluğuna
Ara sıra yok al rüzgarımda
Ruhumu hapsettim kör kuyuna
Uzakların yakınımda
Demir aldığın liman karanlığında
Gözlerim yokluğun ufuğunda...