Soğuktu saçların, kar tanesinin özü gibi...
Dokunmak intihar derlerdi, ben ise öptüm.
Soğuktu gülüşlerin, ah o kadar soğuk ki...
Sen hep bana gülümserdin, ben ise izlerken öldüm.
Milyon saatler geçti seni son gördüğümden.
Bilir misin ne aşklar geçti bu viran gönülden?
Şimdi bir kar tanesi düşer koskoca şehre.
Ben o kar tanesini beklerken büyüdüm.
O şarkıyı dinlediğimde senin sesinden,
Gözlerin gözlerime çarptığında derinden,
Kış senin önünde güzelliğini kaybederken,
Ben gelecek kışı bir daha bekleyeceğim.