Ali Can Sürmelioğlu Bir Yaprak Düştü

Bir yaprak düştü, evini terk eder gibi, ağaçtan
Gökleri hayal etti, kaçar gibi acıdan, hayattan
Bir yaprak düştü, sevgilisine son defa sarılmadan
Korkmuyor mu sandın, sararmaktan, solmaktan
Bir yaprak düştü, öylesine zarif bir intihar
Ağlama sevgilim, gelecek yeniden ilkbahar
Bir yaprak düştü, kendini gökyüzünün kollarına bırakıp
Ağlarsan eğer, bu ulu ağacı, gözyaşın yaralar
Ellerimden kaydın işte, o yaprak gibi
Ne sen tuttun ne de ben tutabildim seni
Ellerimi bıraktın işte, o yaprak gibi
Ne ben sevebildim ne de sen sevebildin beni