Alfaran Sana Dokunmama İzin Ver

Denedim olmadı
Yine de denedim olmadı
Dönüp de geriye bakmadı
Karlar yağsın yüreğime
Korlar var zaten üzerimde


Aşık olmuş bir kadın
Adamın gölgesi bile ona keyif veriyor
Yine gidemiyordu belki beklemiyordu
Yağmurda yine ıslanıyordu kadın
Adam ıslak bedenini gördü
Hırslı gözleriyle döndü baktı kadınına
Soğuk havayı bahara döndüren bakışları vardı kadının
Koskoca gözleri karşısında çaresizdi adam
Aslında yapılacak hiçbir şey yoktu
Gitti kadın belkide bu zor olmuştu


Durulmuştu (durulmuştu) belkide huzur olmuştu


Derin boşluklara doğru
Her gün daha senin oldum
Çünkü cehennemi sevdim
Bütün kelebekler hissizdi
Şimdi hepsi donar
Hepsi sarhoş
Hepsi sakıncalı
Hep bi daha loş
Hep mi yaş gözlerinde
Çürük bir ağaç son bulurlar
Düşünmedim eve döndüğümde
Sana dokunmama izin ver
Bu tam ikimize için
Düşüyorum gezegenler(den)
Ölüm ışıkları bulur
Bir gün daha seninle oldum
Kadın ışıkları sevdin (ya)
Hani karanlığın eşsizdi (ya)