Ahmet Enes Tevazu

Tevazuda kalp, hiç usanmadı halinden
Öğrendi çok, katıksız cahilden
Dediler ki yol değil bu gittiğin
Dedim ki yok başka yol kalbimden
Yaşamak lazım, ne bilirdim evvelden
Hayat öğretti fazlasını mektepten
Dediler ki dert değil şu çektiğin
Dedim ki çok çektiğim elinizden
Eskisi, yenisi, aynı şey hepsi
Gündüzü, gecesi, bak ömür tükendi
Derdini, çilesini çektiğim dünya
Sefasını, baharını hep ellere verdi
Sabredip, sebat edip gülecekmişim güya
Yandım da ateşlerde bir su vermedi