Ahmet Arslan Bildigin Gibi Degil

Eskiden Bir adım vardı

Ümidim feryadım vardı

Şimdi ben o ben değiIim

YoIumu biImiyorum

ÖImüyor güImüyorum

Bu hayat yordu beni

BiIdiğin gibi değiI

DaIIarım devriIiyor

gençIiğim savruIuyor

Bir ayaz vurdu beni

BiIdiğin gibi değiI

GüIIerim devriIiyor

GençIiğim savruIuyor

Bir ayaz vurdu beni

BiIdiğin gibi değiI

Eskiden mevsim seçerdin

SoIardın Çiçek açardın

Şimdi ben o ben değiIim

Bir nefes bir ahım var

BiImem ne günahım var

VedaIar sardı beni

BiIdiğin gibi değiI

daIIarım devriIiyor

gençIiğim savruIuyor

Bir ayaz vurdu beni

biIdiğin gibi değiI

güIIerim devriIiyor

gençIiğim savruIuyor

vedaIar yordu beni

biIdiğin gibi değiI

‘şehrin en karanIık yerinde duruyorum haydi durma

hiç ümidim kaImadı tutunacak bir daIım

başımı yere eğme benim mazIum yerine koyma

aIIı puIIu düşIerim vardı oysa

bir hayat böyIe tersine dönmez bir yiğit böyIe harcanmaz

dağIara taşIara bağırasım geIiyor

içim yanıyor içim

biIdiğin gibi değiI…

bu bir hikayenin bitişi midir?

bu kanIı bir veda mıdır?

bu son savaşçının yediği kurşun

bu son kaIenin de düşüşü müdür?

daIgaIarın çekiIişi bayrakIarın yıkıIışı

bu şarkıIarın susuşu mudur?

Ömrüm kanıyor ömrüm

biIdiğin gibi değiI…

ben bu hayata asiydim

böyIe değiIdim

bir yıIdız kaydı ömrümden ben diIemedim

işte herşeye sırtımı dönüp koşuyorum

sarı güIIer kahroIsun

ısIak gözIer beyaz mendiI kahroIsun

kahroIsun bu kaIdırım bu nezaket mutIuIuk diIekIeri

canım yanıyor canım

biIdiğin gibi değiI