Ahmet Ali Arslan Kırık

Her gün sokaklarda
Ölmeyi değil yaşamayı düşünmek bize çokmuş
Yarın devrim varmış
Gibi şarkılar söylemenin modası çoktan geçmiş
Evin duvarları
Kalbimizin tam üstüne yıkıldı kaldı
Ara Güler öldü
Hep çok sertmiş, artık zaten güzel değil İstanbul
Çok özledim seni
Biz ne yapacağız?
Ne yapıp edip hiç mi kavuşmayacağız?
Kavuşmayacağız, kavuşmayacağız
Kavuşmayacağız, kavuşmayacağız, kavuşmayacağız
Seni her gördüğümde
Nasıl olur, hep aynı kilitler üzerinde
Bu nasıl bir aşkmış
Kendi kendime seni bulup açmak her seferinde
Gemiler batıyor
Umutlar insanlar en güzel denizin dibinde
Ne ağır tecrübe
Kaç bin sene şarkılar türküler hep yenilmekte
Çok özledim seni
Biz ne yapacağız?
Ne yapıp edip hiç mi kavuşmayacağız?
Kavuşmayacağız, kavuşmayacağız
Kavuşmayacağız, kavuşmayacağız
Kavuşmayacağız, kavuşmayacağız
Kavuşmayacağız, kavuşmayacağız
Kavuşmayacağız, kavuşmayacağız
Kavuşmayacağız, kavuşmayacağız
Kavuşmayacağız