Verse - 1
alıştım,barıştırıldım bu kavgadan
çünkü kardeşimle yarıştırıldım
ben sokakta yatıştım bir kader çarkı
yüzüme çevrilen devrilen bedenle tanıştım
bir grup çocuk sokakta direnmekte
ve diğer grup sokak başlarında dilenmekte
ellerinde mumlar düşlerinde sokak lambası
dillerinde türkülerle ceplerinde mermiler
bi hayat amiyane tabiriyle veda
geçen zaman yalan sanki ömür sefalette
ellerinde siyah çaputlar son cumada vehamette
korkulanlar esarette cesetlerine cesaret ver
duymadım söylenenleri geldim anlamazdan
başlarını kesip önlerine atsan anlamazlar
sonunda ab-ı hayat toprakta huzur bulur
ben cümleler yazarım kusursuzlar kusur bulur
Narakat:
bir şair tanıdım acısıyla beslenen
sokaklardan şiir toplar ellerinde besteler
deste deste çiçeklerle mezarlarda
hatırada kalanlarla yaşar yazarlarda
bir şair tanıdım acısıyla beslenen
sokaklardan şiir toplar ellerinde besteler
deste deste çiçeklerle mezarlarda
hatırada kalanlarla yaşar yazarlarda
Verse - 2
bir şair tanıdım acıyıla beslenen
ben hep çelikten kuşandım fayda etmez testere
kendim olamam isyanım var testlere tabiyim
tiger gibi tenim panzer benim sonum kanser
çocuğun derdi neydi hep kendime telkin ettim
içi dolu bir silahı bugün hayatım tercih ettim
yumruklarım sıkılı nefretim tekin değil
anamdan emdiğim sütü burnumdan servis ettim
yılmadım bu devirden yıldıran da olmadı
hayattan umutluydum yarım bardak dolmadı
çıktığım bi yoldayım ben bu yolda durmadım
dönmek isteyenler oldu durduranlar olmadı
ben ölmedim dedim ya canlanıyor gözlerim
gözbebeklerim kapı da belkide canları yok
bir anlamı yok hepsi tanrıyla aramdadır
bende bulamadıysan yoktur cennetin bir anahtarı
Narakat:
bir şair tanıdım acısıyla beslenen
sokaklardan şiir toplar ellerinde besteler
deste deste çiçeklerle mezarlarda
hatırada kalanlarla yaşar yazarlarda
bir şair tanıdım acısıyla beslenen
sokaklardan şiir toplar ellerinde besteler
deste deste çiçeklerle mezarlarda
hatırada kalanlarla yaşar yazarlarda