Ben yüreğime taş basarım günler zehir olsa bile
Onu artık tanıyamıyorum karşımdaki oysa bile
Düşman gibi bakıyorsan ilk olarak gel beni yen
İyi bilirsin gitmeyi benimle kal gitme diyen
Alıştığım gözlerinde başka birini görceksem
Yürek bazen mezarlıktır en iyi bunu bilceksin
Sende benim gibi beyaz çizgi çekceksin
Seni seveni kaybettin istediğini giyceksin
Delikanlı adamların gözlerinden yaş sızmaz
Bizim kaderimizi bize sormadan yazmışlar
Paramparça hayallerime eşlik etti kaç rızla?
Yaşattığını yaşa sende bir gün yarsız kal
Kendimi kandırdığım dakikalar hüsran dolu
Bütün sokakları küfür edilesi İstanbulun
Ölümle baş başayım kıskan bunu
Sikeyim kalbim hala senin adına sızlar durur
Benim herşeyimi alır gidersin kendini unutursun
Bi gün sende çok seversen kendini unutursun
Günleri unutursun unuttuğunu hatırlayıp duvarlarla konuşursan
Kendini avutursun
Belki güler yüzüm bugün sonrası ne?
Evet ölmek istiyorum bana biraz öl desene
Gördüklerime kör desene hafiflesin yüküm biraz
Lan öyle gülmesene zaten güzel kafam biraz
Bakışlarına sığanları görebilsen ağlardın
Sevgilinle dinle bunu öyle daha anlamlı
Herşeye doydum inan bitek sevgiye harmandım
Soğuk pozuna baktıkça içimdekiler harlandı
Yağmalandı duygularım sensizliğim ödül oldu
Kaç senelik insandın hiç olduğuna emin oldum
Yeri geldi serseriydim yeri geldi köpek oldum
Bu ayrılık sana yaradı kim bilir kimin oldun...