Abdurrahman Önül Onu Gördüm

Giymişti Beyaz ihramı
Yakmıştı gönül Yaramı
Alevlemişti Sevdamı
Onu gördüm Medine"de
Cennet"ül Bakide gezer
Benim yüreğimi ezer
Ravzaya gonca gül dizer
Onu gördüm Medine"de
Çıkıyor Uhud dağına
Sanki girmiş gül bağına
Aldırmıyor sıcağına
Onu gördüm Medine"de
Yürürken yürekler yakar
Tüm hacılar ona bakar
Sevdası gönlüme akar
Onu gördüm Medine"de