Abdurrahim Karakoç Gitmek İstiyorsun Bırakmıyorlar

Yad elden yanıma çağırdım seni
Gelmek istiyorsun bırakmıyorlar
Rüyada mektupta albümde beni
Bulmak istiyorsun bırakmıyorlar
Umutlar hayaldir acılar gerçek
Çileye mahkumsun kim ne bilecek
Ya bir kuru selam ya bir top çicek
Salmak istiyorsun bırakmıyorlar
Otuz yıl ağladın hep yana yana
Yeter yazık diyen olmadı sana
Vefasız dostluğa kalleş zamana
Gülmek istiyorsun bırakmıyorlar
Çalış derler ayak bağlı el bağlı
Konuş derler dudak bağlı dil bağlı
Kalk git derler kapı
Bağlı yol bağlı
Kalmak istiyorsun bırakmıyorlar
Aydınlık ararsın her gün her yerde
Çekerler önüne yedi kat perde
Zulüm kimden gelir adalet nerde
Bilmek istiyorsun bırakmıyorlar
Yıllar boyu uykuların bölündü
Uçacakken kanatların yolundu
Hayat hakkın vardı elden alındı
Ölmek istiyorsun bırakmıyorlar