En başta tekti insan, bir nefesle çoğaldı
Attığı her adımda, yeni yüzler gördü
Boşluğun ta içinden, seçmeyi bilemedi
Kendi gözüyle görse de, değişti gerçeği
Bir adım daha attı, karardı Dünya
Geri dönmek istedi, korktu çekindi.
Tek başına...Tek başına...Tek başına, kaldı dünyada
Sahip olduğu her şey, bir anda yitip gitti
Anlam bulduğu dala, sımsıkıca sarıldı
Kara büyü gibiydi, yalnızlığın öfkesi
Sarmış gibi zamanı, geri dönmek istedi
Bir daha açtı gözü, görmek için anlamı
Oysa ki göz yetmezdi, sevmek için insanı
Tek başına...Tek başına...Tek başına...Kaldı dünyada
Unuttu tüm sevgiyi, aşkı, acıyı
Düştü tek bir seferde, kara zaman içine
Çemberde en derinde inzivaya çekildi
Sessizliğe büründü, başa dönmüş gibiydi.
Derin derin bakarken bulduğunda kendini
Yine tekti insan, toprak içindi
Tek başına...Tek başına...Tek başına...Kaldı dünyada