Ozbi Gökyüzüne Uzan

Benimle geçirdiğin günün

Hesabı yok,

Kitabı yok,

Hitabı çok.

Bir serçe konar parmağına,

Cevabı yok.

Bir umut kalır göğüsünde,

İnancı bol.

Bir dünya kurup

Bulutlarda uçmak yani

Karanlık suçlar yani

Özgürlüğü anlayıp sonra kusmak yani

Kararlı cümlelerle asfalta basmak yani.

Özgür müyüm ben diye sor,

Bu yaşam niye zor?

Bu gözler niye mor?

Gözyaşım, meteor

Ruhum, dinazor

Gökyüzüm, metafor.

Ben yine anlatır bi' halim,

Olup bitenlerle kafayı çizmiş bir halde.

Yine anlatır her hali,

Göz kamaştıran bir yıldızın gölgesinde.

Ara sor, beni gri bulutlara

Kafa yor, düşen yıldırımlara

Uzan, gökyüzüne

Gökyüzüne

Gökyüzüne, uzan.

Bak yüzüme

Gül gözüme

İnan sözüme

Hadi.

Ara sor, sor, sor beni gri bulutlara

Kafa yor, düşen yıldırımlara

Uzan, gökyüzüne

Gökyüzüne

Gökyüzüne, uzan.

Bak yüzüme

Gül gözüme

İnan sözüme

Uzan.

Bazen yağıyorum,

Bazen sağ sola öfkem patlıyor

Bazen gülümsetip yığıyorum tüm renkleri.

Hayatın denklemi,

Bu asi ruhun giriştiği bütün kavgalarına eklenir.

Sor len, bana sor len.

Aşk ile üstüne sağanak yağmur gibi yağarım

Len, durmam.

Ama sev diye yanında kalmam

Yok yere kimseye dolmam

Konuşur konuşur yormam

İstediğin şekilli almam.

Durdan kalktan anlayan biri var mı?

Yoktan vardan anlayan biri varsa,

Yolla aşka hayata yeni anlamlar katalım.

Zaten balçıktan bok tutmuş lan gün batımı.

Sazdan, sözden geçmem düzmem.

Düzden, tersten okusam bile aynı.

Ama, her acının yağmuru vardır

Her gecenin mağduru vardır

Her umudun değişen düşleri

Ve değişime aç kamburu vardır.

Ara sor, beni gri bulutlara

Kafa yor, düşen yıldırımlara

Uzan, gökyüzüne

Gökyüzüne

Gökyüzüne, uzan.

Bak yüzüme

Gül gözüme

İnan sözüme

Hadi.

Ara sor, sor, sor beni gri bulutlara

Kafa yor, düşen yıldırımlara

Uzan, gökyüzüne

Gökyüzüne

Gökyüzüne, uzan.

Bak yüzüme

Gül gözüme

İnan sözüme

Uzan.

Uzan...

Uzan...

Gökyüzüne, uzan.