Mehmet Toksoy Kin

Varoluşun determinist saçmalığı
Pişmanlığın bir ateşin huzurunda tapmadığı mı ?
Vasat ilahi bir argümanı sakladığını
Asıl mutluluğun psikedelik hastalığını bu !
Agnostik bir zihin, tevazuyla eğil
Çünkü merhametin tasviri hep bela sunma değil
Yıkmak, yaratmak. Gıyabında tezat ampirizm
Bizler nefes alıp yaşadıkça hesap vakti bizim !
Döngüsel ve statik bi evren için vaad et
Tiyatral bir lanet, kırılgan vesayet
Bunu dualizmin içindeki teklik gibi farzet
Anlamsızlık başlı başına bir anlamdır, rahat et !
Zaman ontolojik olarak yok bu sadece algı
Tıpkı şarkı gibi, ne öncesi ne sonrası tatlım !
O andasın ! Yazgı denen güzelliği çaldı
Gerçekliğin farkı, komedide saklı !
Nakarat : (x4)
Sönüp geçer bu muhteşem filmin !
Kara sihirim en safı bu kinin
Ölüm ve şerse lütfeder zihnin
Sen değil o nesnenin esiri !

Seni bilenler hasta parti geri gider birazda
Farkın önemi yok ve başka tanrı görmediysen hasta
Fazla periferik bir kandan oysa dinamik kalıbı battal
Onda fazlasıyla teori var ve politik hedefin hantal !
Sor bakalım alandan oysa bombaları babandan
Fazla yormamalı mı şokla mermi sormamalı mı halka
Yoksa koymamalı mı banda, tonla propaganda yolda
Böyle olmamalı mı sonda, kanın damlamalı mı yoksa ?
Sürreal bir kanto, siyasal bir salvo
Onun defterinde savaş denen kimyasal bir paydos
Fazlasıyla sayko fakat cesareti naylon
Bir er meydanı yarat sonra, ortalıktan kaybol
Hayalin bu dünyada savaşların bitmesi mi ?
İnsan, barış denen güzelliğin fitnesidir
Sen bekliyorken o tankların gitmesini
Eline tutuşturur ölümlerin listesini !