(I.KISIM)
okunaksız yazım
kim dokunaklı sen mi? ben mi?
her köşe başında yer mi insan
mutsuzum eğer sen huzurluysan
dinle bunu gülmüyosan
her gece yastığa kükrüyosan
ahmaklık tabi fotoğraflar
kaçarak özgür olunmaz
bu bi oyun değil sonucu belli değil
ölüme akar ömür önüme doğru yanlış nerde
gururum ayaklar altı
ben kendimden utandığımdan senden kaçtım!
yok şansın
kirletme gökyüzümüz aynı kalsın
içimde yangın bırak yansın
içimde kalsan bu kez duyar mısın?
vicdansız!
olacaklar nerde?
hayalden istinade gerçekler güneşime çektiğim her perde
sanırım izlerin her yerde
özledim seni be yarabandım
her kanamamı ben yara sandım
kaseti geriye değil sana sardım
herkes gitsin #banasenlazım
(NAKARAT)
yağmur ol gel
dolunay var
kara bulutlar üzerinde
kalamam artık bu diyarda
merhamet şehrin neresinde
(II.KISIM)
yine başladı aynı tantana
her gün kendimle bi kavga var
üstüme s*ktirler gitler aynı travma gardolabımdan
aynı topkapı bak aynı tramvay
aynı yağmur aynı kaldırımlar
hayli yorgunum daha da dayanamam
oyalama beni hayat kaderime karışamam
üstelik gayrete falan aşık değil
şahit benim varsa münferit yoksa dengi değil
azami limitimi canımı dişime takarakta mı görecektim
arada bi mezarına güleceğim
oda bana hayal olur yaramıza içeceğim
herkesle inadına dövüşeceğim
bir tek senin sesinle düşeceğim
galiba yollara son geliyor
takatim sabrıma sesleniyo
sabrım ahıma yön versin tek sözüyle dağlara yükseliyo
biliyorum artık sonumu
gözlerim karanlık kafam bulutlu
beni bulamazsan telaşlanma gözlerinde kaybolmuşumdur
(NAKARAT)
yağmur ol gel
dolunay var
kara bulutlar üzerinde
kalamam artık bu diyarda
merhamet şehrin neresinde