İrem Candar Sordum Bekledim

Dökülünce bütün yaşlar

Eskiden sevdiğim diyarlar

Yenilenince tüm zarlar

An kalıyor içimizde

 

Denizin kıyısında

İki ağacın ortasında

Bir filizin goncasında

Renkler akıyor

 

Geriye kalan bir nefes

Bir nefesin kavgası

Ve geçen anlar

Daha hiç anlamadan

 

Geçmişi serbest bırakıp

Kalbimi sarhoş edince

Arınıp, kendimce

Bir yol aradım.

 

Sordum bekledim

Olmadı itekledim

Yeniden rahatlayınca

Fark edince, gülümseyince

Bıraktım yaşları

Bir ezgide