Halit Bilgic Agladim Anne

Hedefim insandı, vur emri geldi

Ellerim titredi, ağladım anne

Bir sağıma baktım bir de sol yanıma

Yüreğim sızladı, ağladım anne



Gecenin yarısı, dağın başında

Siperde beklerken, ayışığında

Hedef oldu, durdu karşımda

Yüzümü çevirdim, ağladım anne



Yolun karşısında, yakın yerdeydi

Gördüğüm kadar, genç de biriydi Bir taşın dibinden, kalktı yürüdü

Ardı sıra baktım, ağladım anne



Onun da yolunu, bekleyen vardır

Anası babası, sevdiği vardır

Belki de yubvası, yavrusu vardır

Kıymadım vurmaya, ağladım anne



O da benim gibi, emir kuluydu

Belli memleketi, güney doğuydu

Bilmem ki oda beni, vururmuydu

Ben ona kıymadım, ağladım anne