Bir yağmur sen gibi
Bir rüzgar sen gibi oda sen gibi
Bu hissettiğim buz gibi
Bir başıma ölmedim
Aklım bom boş vede kalbim sarhoş
Oturdum kaldırım taşına
Ne anlam ki yaşamak
Kimsesiz sokaklar doldu yaşımla
Düşündüm hayatta bir başıma
Soyundum hayat her acına
Dinledim geceyi fısıldar
Ölüm deyince insanlar ürkek adımlar
Belki kavuşmak sonsuz bir huzura