Dursun Ali Erzincanli Beni Yalniz Birakma

Gönlüm gözüm senin ile açılır

Geçilmezler senin ile geçilir

Adın anılınca nurlar saçılır

Doğ ruhuma beni hasretle yakma

Hak aşkına kölen yalnız bırakma

Aşıklar ararlar seni her yerde

Dudağın şerbeti dermandır derde

Ben bir dertliysem dermanım nerde

Doğ ruhuma beni hasretle yakma

Dost aşkına kölen yalnız bırakma

Ey Nebi Hicranla yandı gönlüm

Halimi sormaz mısın

Dil ucuyla olsun melalimi sormaz mısın

Bilmem ki yoksa dost vefasından şüphen mi var

Lutfedip bir kerre halimi sormaz mısın

Dostlara ülfet yağdı bize iltifat yok mu

Kebab oldu sinem ahıma itimat yok mu

Yüz sürüp dizine bekledim ilk günden beri

Yoksa bende senin sevgine istidat yok mu

Gözlerim yolunu sinemdeki tepelerde

Gönlümde belirdin de daldın kaldığın yerde

Hayalin ağırırken ruhumda perde perde

Gözlerim yolunu sinemdeki tepelerde

Sen o ışıktan iklimle o en tatlı rüya

Sen mor pembe renklerle ruhumu saran hülya

Kararır seni duyup seni görmessem dünya

Dostlarımla el ele gezdiğim tepeler

Gördüğüm günden beri ey Güli Rana seni

Gözlerim yollarda ol gözleri ela seni

İstemem kalsın artık gönlümde gül arzusu

Ararım her yerde ey kameti ala seni

Sarmıştı ruhumu köyünün amber kokusu

Dolaştığım her yerde duymuştum cana seni

Bahçenin içindeki yemyeşil fistanınla

Gördüğüm güzeller arasında müstesna seni