Alfaran Yuregi Sagir 2

Sensizliğe alıştım ve yokluğunla barıştım
Psikolojim darma duman hislerimle atıştı
Derinden sevdim seni sen gökyüzüne ulaştın
Şimdi ordan inme vakti çünkü artık usandım.

Düşün ki rüyadayım ve anladım uyanmadım
Bu yüzden sarılmasın çünkü hala ayılmadım
Yarınlarım yanılmasın azalmasın duygularım
Sayılmadı kalp kırıklarım sende kaldı umutlarım.

Soğuk kâfi gelmedi ve girdi yine dert yüzüme
Ağlasan düşer bulutlar gökyüzünden yeryüzüne
En az senin kadar inandım tutacağın o sözlerine
Tutmadın,sebepsin yine çökmem için diz üstüme.

Yazamıyorum tek kelime çünkü cümle sendin
Hayallerimi öldürdüm içinde de seni
En güzel yerinde gittin sahi derin hislerim
Nasıl veda etti bana senin minik ellerin.

İrkilirdim her gecemde gözlerini dilerdim
Gittiğini anlayınca göz yaşlarımı silerdim
Yanımda olsan dokunmaz saatlerce izlerdim
Bir şiirdik biz seninle satır satır severdim.

Tek tesellim sensin seninle hayata tutundum
Dünyadaki herşey boktan tatlı gülüşün ufkumdu
Sevmeyi seninle öğrenip nefreti unuttum
Sen ki güler yüzlüm sen bana bi huduttun.

Mutlu bir hikaye değiliz en anlamlı şiiriz biz
Ebedi sevgi olsa bile seninle beşeriz biz
Kıskanır tüm insanlar ellerinle severiz biz
Elimi tutup bırakma hiç tüm sıratı geçeriz biz.

Aç kapılarını kapatma suratıma aşk kapılarını
Acımadın mı giderken kalbin cidden acımadı mı acımasızsın acı susar mı acı susmaz ömrümü ziyan eden acı kadarsın.

Bugünlerde aklımdasın yanımdasın git desemde git demem de gitme kal benimle diyemedim benim aklım gitmemende git desem de kal benimle bak bu derde yaar sen gitme kal benimle.

Harab oldu uykularım sensizliğe küstüm
Sana gelen gemiyi batırdın düşüp yine sana yüzdüm
Yollarına düştüm sen bana bi düştün
Nasıl ölmedin şaşırdım gözlerimden düştün.

Sevmek istemezdim kalbim engel olur gel diyemedim gel de koşayım ben huzurum gelmesende olur mutlu ol ne olur gözlerinde bulmuştum ben kendimi.