Yekta Ne Mübalağa

İçinde geçmişin ateşi hasetini suratına kusup ebedi suskunluk

Beni arıyorlar hala

Valizini topla git başka diyara

Eski mahallem ey, nefesim idarem ey

Sorunlarım üzerime çığ gibi sanki

Her işime yorgunluk hissi bahanem, hissi bahanem

Yarıda kalıyor maç kaderime golü atıp gideceğim elbet mezara kadar ya

Düzelir derler dünya karikatür hepsi palavra (palavra)

Kırıp yere döküyorum her şeyi inadına yaşıyorum hala (yaşıyorum hala)

Boşluktayım yine yetmiyo bitmiyo davam

Ne mübalağa

Çıkışını arıyor bulanıyor hala, hala

Ne mübalağa

Şansım gözünde bulamıyor mana, mana

Ne mübalağa

Çıkışını arıyor bulanıyor hala, hala

Ne mübalağa, ne mübalağa

Herkes zeki çok karanlık dost bilir herkesi yolda kaldık

E döndü belli ki çok çakallık, eskiden bahçeydi orman artık hissler