Tuncay Tuncel Gönül Efsanesi

Eyvah yine yalnız kaldım

Sahilde boş sandal gibi

İşte yine akşam oldu

Hasret gibi efkar gibi

Bağrımda bir ateş yanar

Kulağımda pınar sesi

Hasret dolu bir sevda bu

Bu bir gönül efsanesi

Sessiz garip rüzgarlar var

Bir fırtına olur bazen

Ölümsüz bir şarkı gibi

Garip martıların sesi

Eyvah yine yalnız kaldım

Sahilde boş sandal gibi

İşte yine akşam oldu

Hasret gibi efkar gibi

Eyvah yine yalnız kaldım

Sahilde boş sandal gibi

İşte yine akşam oldu

Hasret gibi efkar gibi

Ne bahar gördüm ne yazı

Ne güneşin batışını

Ne yağmuru dinliyorum

Ne de sevda şarkısını

İçimde bir kararsızlık

Dünyam sanki hep karanlık

Sensizlik bir ölüm gibi

Bundan kötü sevdasızlık

Eyvah yine yalnız kaldım

Sahilde boş sandal gibi

İşte yine akşam oldu

Hasret gibi efkar gibi

Eyvah yine yalnız kaldım

Sahilde boş sandal gibi

İşte yine akşam oldu

Hasret gibi efkar gibi