Ozan Arif Sizden Vazgeçmem

Selam`ün aleyküm ülküdaşlarım,
Ben söze başlarken böyle başlarım,
Nasılsınız benim can gardaşlarım?
İyi olun iyi,... sizden vazgeçmem!
Ben size verdiğim sözden vazgeçmem.

Bilmeyenler varsa artık bilecek,
Doğmadı gönlümden sizi silecek,
İki cihan bir araya gelecek,
Siz geçseniz bile, sizden vazgeçmem!
Ben size verdiğim sözden vazgeçmem.

Ayrı düştük deme, kader bu kader,
Boş verin, aldırman, bu günler gider,
Hiç gardaş gardaşa garez mi güder?
Güden varsa güdsün,... sizden vazgeçmem!
Ben size verdiğim sözden vazgeçmem.

Benden ayrı iken yas mı tuttunuz?
Korsuz ocaklarda is mi tuttunuz?
Yoksa otur, otur pas mı tuttunuz?
Kalkın artık kalkın, sizden vazgeçmem!
Ben size verdiğim sözden vazgeçmem.

Doğurur, emzirir, beşiğe beler,
Her erkeği bence kadın dengeler,
Analar, bacılar, hanım yengeler,
Halalar, bibiler, sizden vazgeçmem!
Ben size verdiğim sözden vazgeçmem.

Hele şu çocuklar,... Tatlı bir telaş,
İşin gücün yoksa ardında dolaş,
Kurt eniği kurt oluyor arkadaş,
Bozkurt balaları sizden vazgeçmem!
Ben size verdiğim sözden vazgeçmem.

Her zaman söylerim, Allah biliyor,
Gençleri görünce yüzüm gülüyor,
Gözümün önüne Başbuğ geliyor,
Ey gençler, Bozkurtlar, sizden vazgeçmem!
Ben size verdiğim sözden vazgeçmem.

Çıldırmamış isem, deli değilsem,
Yaşıyorsam eğer, ölü değilsem,
Veya bir kahpenin dölü değilsem,
Ne davamdan, ne de sizden vazgeçmem!
Ben size verdiğim sözden vazgeçmem.

Ben Ozan Arif`im, öze söz verdim,
Ülkü denen yola, ize söz verdim,
Rahmetli Başbuğ`a, size söz verdim,
Bir Türkeş`ten, iki sizden vazgeçmem!
Ben size verdiğim sözden vazgeçmem