Ahmet Ali Arslan Kırık

Her gün sokaklarda

Ölmeyi değil yaşamayı düşünmek bize çokmuş

Yarın devrim varmış

Gibi şarkılar söylemenin modası çoktan geçmiş

Evin duvarları

Kalbimizin tam üstüne yıkıldı kaldı

Ara Güler öldü

Hep çok sertmiş, artık zaten güzel değil İstanbul

Çok özledim seni

Biz ne yapacağız?

Ne yapıp edip hiç mi kavuşmayacağız?

Kavuşmayacağız, kavuşmayacağız

Kavuşmayacağız, kavuşmayacağız, kavuşmayacağız

Seni her gördüğümde

Nasıl olur, hep aynı kilitler üzerinde

Bu nasıl bir aşkmış

Kendi kendime seni bulup açmak her seferinde

Gemiler batıyor

Umutlar insanlar en güzel denizin dibinde

Ne ağır tecrübe

Kaç bin sene şarkılar türküler hep yenilmekte

Çok özledim seni

Biz ne yapacağız?

Ne yapıp edip hiç mi kavuşmayacağız?

Kavuşmayacağız, kavuşmayacağız

Kavuşmayacağız, kavuşmayacağız

Kavuşmayacağız, kavuşmayacağız

Kavuşmayacağız, kavuşmayacağız

Kavuşmayacağız, kavuşmayacağız

Kavuşmayacağız, kavuşmayacağız

Kavuşmayacağız