Bundan sonra bizden bir şey olurmuş gibi yapmayalım
Ne olur
İçimiz kan ağlarken mutluymuş gibi durmayalım
Vaktidir ayrılığın
Kaderi zorlasan da bir şey değişmiyor
Bu yalan sevişmeler artık yakışmıyor
Hayat böyle bitmeler gitmeler çaresiz üşütür
Her yolculuk yolcuyu sırlar içinde büyütür
En büyük meziyeti unutmaktır ya insanın
Nihayet yalnızlığın yorgun kalbinle öpüşür
Söz: Şebnem Sungur
Müzik: Gökhan Tepe