hiç kimse bilmez ne var şu gönlümde
sormadılar ömrümde
ne dün ne bugünlerimde
korkmadım bi' gün
öpüştüm ölümle
ben azrailin göğsünde
bu yükler varken üstümde
dilerim er geç anlarsın, kiminkiymiş gerçek
bu varoluştan beri sanki tek slogan dert çek
öyle değildir diye umut edip biriktirdiğim
hayalimin içinde tüm insanlar gerzek
bu denklem öyle bir şey ki, kör olursun renkten
ne kadar istemesende birikir seçenekler
devler ortasında ezber bozan bi' bebekken
ben zevksizler ülkesinde diyorum hep ses ver
bu lanetlere davet bir emanet
buna rağmen devam et
esaretlere çare bu bazen
beynimin içinde olduklarından eminler
oysa en iyi ihtimalle tek gördüğü cenazem
hiç kimse bilmez ne var şu gönlümde
sormadılar ömrümde
ne dün ne bugünlerimde
korkmadım bi' gün
öpüştüm ölümle
ben azrailin göğsünde
bu yükler varken üstümde
dilerim er geç anlar
kimin hayatı sert hep
bekliyor düşmemi bi' ton dost görünen gevşek
arzuladıkları ne etim, ne servetim net
sadece yıkılışımdan almak istiyor zevk
çok bekler, pek çok kişi bu yüzden hep şok
tereddüt yok
adımlarıma inan ki bi' denk yok
her nefeste kendim dışında bi' şey inşaa ettim
artık o yüzden bana diyorlar ki adın sembol
tamam ama neden soran yok ben mutlu muyum
yirmidört saatin yirmibeşinde kuşkuluyum
her suçumun uykusundayım
uykusuzluk huyum
kurtuşulum huzursuzluk
kusurun duygusuyum neden
bu yokuşun gereği sendelemem
öpüştüm ölümle
bedel kimseye benzememem
yaşamımdan gönderdim kan emicileri ben
hiç kimse bilmedi, bilmeyecek
içimde neşeler yok
hiç kimse bilmez ne var şu gönlümde
sormadılar ömrümde
ne dün ne bugünlerimde
korkmadım bi' gün
öpüştüm ölümle
ben azrailin göğsünde
yükler varken üstümde