- Pars Ahnas -
Artık derman olmuyor ne duman, ne şarap
Her şeyin üstüne bi’ umut yaşamak
Hayatlar ektik kenar mahallelere, gidiyorum huzura kendimden kaçarak...
Beni kendime düşman etti kader, halimi anlıyor ücra köşeler.
Bi’ düş var geceler boyu kafamda,
Anlatamazsam “Gözlerimden Anla”
Geçmişi geri döndüremezsin,
Yaktım gemileri söndüremezsin
Anlatır Orchi, bu yalnızlık değil :
“O kadar tekim ki gölgeler eksik!”
Geri dön demiyecektim, son bi’ kere görüp küfredecektim kendime ve sana...
Öldürecektim son kalan umudu,
Yaşıyor sayılmaz her bi’ nefes alan, ondan sitemim.
Yorgun yıllar, korlar ciğeri.
Zorlu bu yollar tutmaz frenin,
Her köşesi ölüm ve susmaz sireni.
Zehre şifa der kardeşlerim..
Bi’ şırıngaya sığar mı 21 sene?
Pak doğar insanlar lakin o gözün karaysa da kirlenirsin hep!
BAK, VURULDUK EN UMMADIK ELLER OLDU TETİK ÇEKEN!
GELİYOR ÜSTÜMENEDEN HEP SABIR DEDİKÇE BEN?
AVCUMDA KARANFİLLER, BİLEĞİMDE KELEPÇELER
ŞİMDİ BANA TEKRAR HEVESLENMEM İÇİN GEREKÇE VER.
“Son bi’ sigara yaktım manzaraya nazır...Sorma, sabır artık bitti burada konuşmasın ağzın. Çocuk, asma yüzünü bak yarına, gülümseyin artık; biz, zor denilen her bi’ boku gülümseyip yaptık!”
- Orchi -
Loş ışıklar, hoş kafan. Koş yolunda boş bu yol.
Bak solun boş, sorun var çok.
Kadeh boş fena yandık, yıkıldık.
Toparlanmak zor, onca bela artık.
Yanın boş, sokaklar boş...
Gelirse sela artık.
Zaten her zaman kimse yokken olanlardık.
Uyunca kural sandık, vurunca susar sandık.
Yolundan çekilmezler, bi’ düştü fena daldık.
Uyandık çok geç olmuş...
Artık her yer karanlık!
Ayna, bir ayna duvarda.
Donuk sert suratımız, aynı duvarla.
Bi’ gençliği hap gibi bitime yuvarla çok geç, dolaşırken bi’ silahla...
Çok genç!
Tehlike arz ediyorsun evinde sofraya beklemiyorlar.
Su’dan çok kan görüyorsun ifade savunma dinlemiyorlar.
Öğretiyorlar hayat kısa
Yön veriyorlar yaşantına
Göz yumuyorlar suça,
düşünme çok eğreti yollar uza.
(Boşver...)
Bak! Yok yolu kuzen mücadele her günü kirli ve pis sokakların.
Sofrası kan dolu psikopatların içinde karnını doyurmak.
Bi de dert, acı, keder...
yaşanmadan geçen her yılım, bedel.
Ödedim hepsini, sırtımda yaralar hazırım kavgaya ölüp gidersem ne fark eder?
Yok bizi erkek gibi alt edecek, çakal her biri.
Yolladı mahkeme, celp...
Farketmez parmaklıklara vurmanız!
Hapsimi isteyen herkes farketsin! (Farket!)
Bizim için sorun olmadığını (Öğren!)
Sokakta tehlikeden korunulmadığını (Anla!)
Yüklü para haricinde yolum olmadığını...
Her şeyin kafiye olsun diye konuşulmadığını bilin.