Nukhet Duru Kalp Agrisi

Eyvah başladı yine o sızı
Bir de ısrarcı, dur durak bilmiyor
Eylül yolcu ederken yazı
Gözyaşım usul usul çiseliyor
Gittim, defalarca gittiler
Bir tek yokluğun dinmedi, dinmiyor
Geçer üzerimden martılar, kanatları sen
Bir oğlan kızarır, yanakları sen
Pişman gecelerin sabahları sen
Kuruyup gözlerim, döklür gibi
Ciğerim yerinden sökülür gibi
Acıta acıta öpülür gibi
Tuttu yine bu kalp ağrısı
Yok maalesef hiçbir çaresi
Günü gelmeden çekip gitmiyor
Hani annesinin bir tanesi
Şimdi kayıp bir çocuğa benziyor
Düştüm kalktım defalarca
Bu defa elim kolum tutmuyor