Melek Mosso Unutan Kazanır

Derin kederim üzmüş, sarsmış belli
Zaten ayrılalı henüz on gün geçti.
Ama ben, ölüp ölüp ölüp ölüp dönüyorum yeniden.
Kırılgan ruhuma egonla vurup durma,
Anladık farklıyız, öf n’olur beni yorma,
Sözlerin ite ite ite ite dışladılar, kalbimi ver!

Bak nereye geldik,en sona!
Bak neleri verdik kendimizden.
Bak nereye geldik, en sona!
Bak neleri verdik kendimizden.

Bu gece yalnızım yıldızlar saklanmış.
Öptüğüm gövdene başka elleri dolamış,
Gözlerime baka baka baka baka dost dediğin serseriler.
Unutan kazanır unuturum ilerde.
Yakar bir sigara dönerim evime,
Böyle olmaz diye söverim derdime.

Bak nereye geldik, en sona!
Bak neleri verdik kendimizden.
Bak nereye geldik, en sona!
Bak neleri verdik kendimizden.

Nereye geldik, neleri verdik
Zor yalnızlık, al git kalanını sevgimizden ah!

Unutan kazanır, unutan kazanır
Unutan kazanır, unutan kazanır...