Kubilay Karca Yalan

Gelip hadi sor beni ara ara
Biri çekip vurur biri ölür kanar kanar
Kaderime mahkum oldum yalan yalan
Ah yalan
Baka baka benzedi üzüm üzüme
Örnek figür yoktu göz önünde
Ne koparsak fayda sağlar dedikçe
Baktık içten içe pisliğe hep
Benim hayatım yalanla dolanla geçerken
Kaçırdım treni durakta beklerken
Sorunlu yıllarım kapımı çalarlı en
Oynadım oyunlar kaderime
Oynanan oyunlar üzerime
Kimi kandırıyorum üstüste
Saçmaladım olum hepsi bahane
Gelip alsınlar beni nezaretten
E be yüz karası bu çocuk a lanet
Eve barka sığmıyoda felaket
Tenim arzuluyodu benim kıyamet
Canı yandırıyodu biraz irade
Ben yandım yananlarla
Gördüm gece kabuslarda
Bölüp uykuları yazdım
Çoğu zaman şarkılarda
Adamlıktan yoksun olan
Bi adam karşınızda
Aldığım nefes bile tiksiniyo vücudumdan
Nakarat (x2)
Kaderime mahkum oldum elim mahkum
Hedefimi seçiyodum ölüyodu mahluk
Bi sokak lambası gibi bekliyodum
Gece olduğunda yanmayı dostum
Ayıpsa ayıp hiç utanmadım vede
Kayıpsa kayıptır yaşamı unut
Boşver arama umut
He hayır mı sonu?
Elindekilerin değerini bilen
Mutlu olabilen birisi var mı?
İnanamıyorum artık hiç
Böyle bişey kalmamıştır
Sayısız olayla başa çıkabilirim ama
Sakinlik yaramıyo bana
Üstüste geliyo onca şey hiçbiri
İzin vermiyoki kaçışıma
Elimde kalanlarla
Canımı yakanlarla
Nasıl geçer bi ömür
Alışamam yalanlara
Zoraki tavırlardan
Bıktım ben yalnızlıktan
Çabala durmadan ve bidaha düş bataklığa