Kadife Bombosh Odalar

Çok uzun zaman önce
Burada güzel bir kız yaşarmış
Annesinin güzeli
Arkasından kimler ağlarmış
Gözlerine bakınca her mevsim ilkbahar tadında
Mutluluk mavi bir kuş, uçup gitti terk etti bizi
Bomboş bomboş odalar
Kabuk bağlamış yaralar
Ruhuma ebedi yağmurlar yağar
Bir gül açtı kalbimin tam üstünde
Lütfen ölmesine izin verme
Ben, sevgili, sönmek üzere olan bir mum misali
Beklerim son nefesini
Kelebekler kalbimi iyileştirmeye götürdüler
Çok kısaymış ömürleri
Bir daha hiç geri dönmediler