Yıkılmam artık özgünleşen furya, bizi dört beş sene kandırır.
Dünya mırındığım en karanlık rüya halbuki çok kirlenip arındık.
Ölüm yanar dokunmam bu sevdaya kararlılık devlet bildi itti yâri
Böyle mi sürücek yani dedik kulanmadık birşey alkol buna dahil
Nitelik kazanmıycak hiçbir dönem hiçbir ölüm
Kör bir alfabem var tüm şarkılar zair.
Belki birgün arzulanır geçmiş en köklü suçlarından temizlenip
Halkında tekelinde bir hüzüne aşık olup suçlandıkça nedensiz
Karardı sezgilerim gözükmez artık deniz
Bir iklime küsüp, panjurların gerisinden seslenirken onlara
Duymasalar kaç yazar?
Bilimsel yoklukların ortasında can pazarı
Seni aşar soft yazarım kalemin korkak
Nakarat:
Gördüler yaşam nedir gördüler
Bir umuda yürüyenler ulu orta öldüler
En güzeli sevdiler
Gökyüzüne bakmayı ve hep yarına güldüler
Bize kalır kahır, bize kalır sevda birgün aynen
Yedi cihan sağır bugün kâr kalıcak zaten
Kıskanıcak matem, aldanma
Uykuların hain, düşlerimiz kardeş.