Ercuneyt ozdemir Koparilan cicekler

Ne güzel yuvarlanıp giderken kırmışım seni bilmeden

İnsan yaptığını görmez ya bazen

Hüzünden köşe bucak kaçarkenTökezledik farketmeden

Affet demek yetmiyor bazen

Üzdüm seni ben suçluyum

Kopsun dilim tamam sustum

Tüm felaketlerden savaşlardan sorumluyum

Yorulsam koşturmaktan

Kaybettiğime üzülsem

Beni kollarına almaz mısın?

Gözün gibi bakmaz mısın?

Bırak hüzünleri orada kalsın