Dursun Ali Erzincanli Beni Yalniz Birakma

Gönlüm gözüm senin ile açılır
Geçilmezler senin ile geçilir
Adın anılınca nurlar saçılır
Doğ ruhuma beni hasretle yakma
Hak aşkına kölen yalnız bırakma
Aşıklar ararlar seni her yerde
Dudağın şerbeti dermandır derde
Ben bir dertliysem dermanım nerde
Doğ ruhuma beni hasretle yakma
Dost aşkına kölen yalnız bırakma
Ey Nebi Hicranla yandı gönlüm
Halimi sormaz mısın
Dil ucuyla olsun melalimi sormaz mısın
Bilmem ki yoksa dost vefasından şüphen mi var
Lutfedip bir kerre halimi sormaz mısın
Dostlara ülfet yağdı bize iltifat yok mu
Kebab oldu sinem ahıma itimat yok mu
Yüz sürüp dizine bekledim ilk günden beri
Yoksa bende senin sevgine istidat yok mu
Gözlerim yolunu sinemdeki tepelerde
Gönlümde belirdin de daldın kaldığın yerde
Hayalin ağırırken ruhumda perde perde
Gözlerim yolunu sinemdeki tepelerde
Sen o ışıktan iklimle o en tatlı rüya
Sen mor pembe renklerle ruhumu saran hülya
Kararır seni duyup seni görmessem dünya
Dostlarımla el ele gezdiğim tepeler
Gördüğüm günden beri ey Güli Rana seni
Gözlerim yollarda ol gözleri ela seni
İstemem kalsın artık gönlümde gül arzusu
Ararım her yerde ey kameti ala seni
Sarmıştı ruhumu köyünün amber kokusu
Dolaştığım her yerde duymuştum cana seni
Bahçenin içindeki yemyeşil fistanınla
Gördüğüm güzeller arasında müstesna seni