Cemo Yilmaz Vururlar Yol Ortasinda

Nisan ayı bir bahardı
Kuşların cıvıltısında
Tezene tellere vurdu
Bağlamanın tınısında
Özgürlük ve barış vardı
Her türkünün mısrasın da
Kanlı tuzaklar kuruldu
Cellatların pususunda
Karanlık ölüm kusuyor
Gecenin bir yarısında
Bağlamayı silah sayıp
Vururlar yol ortasında
Sonra barut ve kurşun var
Gecenin her karesinde
Böyle ölüm nasıl olur
Vicdan bunun neresinde
İnsan öldürmeyi bir hak
Görür cani kendisinde
Öldürülür iki yürek
On altı on yedisinde
Bu öfke bu kinin hangi
Neden yatar arkasında
Bin ah vardır anaların
Gözyaşının damlasında
Kimin anası ağlasın
Bizim ki ağlamasında
Bu ağıt bir isyan olur
Cemo’nun bağlamasın da