Yine gel ama dert
Yok uzanan el
Yine kendime gelemeden
Alabora ben
Ama yok
Bi daha yok
Bir umutlan ve de bunu kutla
Bi' kez uslan ama yine tutma
Bi' de vuslat seni yine bulmaz
Susup izle ve yine de konuşma
Rakibin insan değil onu salla
Ve nefret kusma da kaderini bul san
-ma ki seni bir sürü insan umursar
Yine de seni seveni sev ve de kutsa
Sakın ama seveni bırakma
Kendini adilerle bi tutma
Hatta kimsenin kusuruna bakıp onu
Sırf o sebep ötürü yüzüne de vurma
Kırma, kırma ki sen de kırılma
Emin ol hiç kimse sana da yaranmaz
Dün dostun olanı bugüne yer olmaz
Bu sebep ötürü sen hiç onlara kanma
Yine gel ama dert
Yok uzanan el
Yine kendime gelemeden
Alabora ben
Ama yok
Bi daha yok
Yine kalem ölümüne kağıdımı karalatıyodu
Yine dibe batıyodum asıl amaç uçuyodu niye
Başaramıyodum ama düşünemiyodum
Ölüme bi kere zıt umut aşılamıyodum ama
Hala gidiyorum en derine
Bu çukurun en kara pis yerine
Tabi sitemimi yapıyorum hislerime
Kanıyorum ama kaderin o cilvesine
Sanki bir oyunun içinde
İnsan duygusuz hepsi de sahte
Pis kan akıtıyo kalbimi naklet
Hasta bence bu sevgi ve hasret
Bul beni gelip içime bi bak
Zifiri karanlığa gömülü çıkar
Ve de yak tabi yak beni bi sürü çiyan
Sarıp aklımı kemiriyo beni kurtar
Yine gel ama dert
Yok uzanan el
Yine kendime gelemeden
Alabora ben
Ama yok
Bi daha yok