Umutla bekledim şükürler Tanrım’a
Armağansın bana otuz beş yaşımda
Dokunmadı böyle hiçbir el ruhuma
Öğrendim sevmeyi otuz beş yaşımda
Ayrılık derler gözlerinden öpmem
Saçlarımda aklar diyorlar ki çok erken
Ben hayatı renklendirdim görmüyorlar
Hayata sarılmışım bilmiyorlar
Seni bana veren yaradan
Şu toprağı göğü yaratan
Ayırmasın seni yanımdan
İki gözüm canımsın aman