Ajda Pekkan Beyaz Ev

Bur'dan geçerken seni ararım nedense
Durur gözlerim o beyaz evin bahçesinde
Her gün yüzünde aynı hüzünle gizlensen de
Mutsuzluğun beni çağırıyor gel diye
Dursam yanında tanımazsın ki görünce
Ner'den bilirsin sevdiğimi gönüllerce?
Oysa yakından sana dokunsam ben kendimce
Bir de konuşabilsem neler söylerdim, dinle
Acı var gözyaşında, topla ver bana
Bir de gülen gözlerle bak dünyaya
Unutman için zaman katsam sana
En güzel yıllarını saklasam en sona
Bur'dan geçerken seni ararım nedense
Durur gözlerim o beyaz evin bahçesinde
Her gün yüzünde aynı hüzünle gizlensen de…