Yunus Dishkaya Kulilken Ezeb

Ez bes te maç dikim; bi lêvên xewnê
Hevîna te kûr e, hêviya dinê
Brûskên çavên te; wek gewherên ecêb
Çavên te ên zelal; kulîlkên ezêb
Maça şêrîn; ko lêva te bi min da
Ez birîndar kirim û bi min ve da
Çira dişewite; zimanekî zêr
Her pê ruhnî dibe, nimêjgah û dêr
Bo tihniya dilî; lêva te kanî
Ji xewna çavê re; te sorgul anî
Dilê min mizgefta bêdengî ye; sar
Havîna min bê sih, rêlên min bê dar
Mehfûra mirinê min bi ken raçand
Jînê ez xapandim, min kes ne xapand