Servet Kocakaya Oy Zaman Oy

Kim aldı benden gece rüyalarımı
Kim öldürdü dudaklardaki gülüşü
Kim batırdı güneşimizi
Oy zaman, oy zaman
 
Ben geçtim sen yaşlandırdın
Bu gönülden unutturdun
Hem yukarı çıkardın hem aşağı indirdin
Oy zaman, oy zaman
 
Oyun ve kandırmacalarla dolu dünya
Kendini sahip olarak görüyor ama kötü
Bize (alaycı bir şekilde) gülüyor böyle olmaz
Vay zaman, vay zaman
 
Kandırmaca ve kötülüklerle dolu bir zaman
Bizi öldürürken yine gülüyor
Hâla da diyor ki: “Var mı ben gibisi?”
Vay zaman, vay zaman