Servet Kocakaya Hayat Dedigin

sorma beni bir çınarın gölgesinden
o serin zamanlar nerede kaldı 
mevsimsiz dağların puslu eteklerinde 
selamsız sabahsız kayıbım artık

hayat dediğin bir nehir yerinde durmaz
gün geceye 
ay buluta 
çay deme doymaz
sevdiklerin bir bir gider haberin olmaz

resmimi tuttuğun yere yağmurlar yağmış
laleler sümbüller açsın teninde
yazdığım mektuplar geri dönerse dönsün
hislerin rüzgara karışır elbet

hayat dediğin bir nehir yerinde durmaz
gün geceye
ay buluta 
çay deme doymaz
sevdiklerin bir bir gider haberin olmaz