Sanjar Cefa

Söz verdim kendimi üzmemeye, sana gülmemeye daha ölmemeye gel demem
Bi' de sevmemeye gitmemeye ölsem de hasretinden ben sevmem
Ölüm olsa bile seni affetmem, seni aradığımda beni kahretmen
İşte sorun bu her şeyi mahvetmen, ben bir daha seni resmetmem
Yüreğime kızıyorum adeta beni kaale al ve bir kahve daha
Kırk yılın hatrına nefsi müdafa bu acı gözlerime vurdu son defa
Kendime kızdım bin defa yine özledim ama seni yok sefa
Yine aradım seni son defa yine kaldı elime bin cefa
Yok bir biçim gel bi içim gel gözlerinde sarhoşluk için
Sütten ağzı yandı bu Kaan'ın hepiniz üstüme geliyor utanın
Canım benim yazık olan emeklerim, yine beklerim mutlu et derim
Kendime küfrettiğim her gecede bugün aynı gine gizli gizli özledim
Bi' kılıç gibi nefesimi kestin, sen…