Müslüm Gürses Ben Ağlarım İkimizin Yerine

Sevdim çok sevdim
Tanıdım aşkın en saf halini
Kokladım gecelerce
Bıraktığın eşyayı, boş evi

Uzanamadı elim telefona
Defalarca gidip geldi
Yenik düştüm kendime
Göre göre

Gurur sandiğim aslında
Ümitsizliğimdi
Anladım temelli gittiğini
Haklıydın üstelik
Suç benimdi

Sen üzülme gülüm incinme
Canımın içi iki gözüm sakın küsme
Bana hediye bırak butün kederleri
Ben ağlarım ikimizin yerine

Bilirsin aslında adaletsizliğini
İstemezsin hani sen de bittiğini
Ama kendinden yanadır ya hep yürek
Feda edip aşkı, korur ya kendini